Een verrassing uit Nederland!

Dinsdag 22 November t/m vrijdag 25 November

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb, maar ik had het zo enorm druk met van alles en nog wat! Dus nu eventjes een snelle update... mijn volgende blog volgt snel! 

Mijn eerste week in mijn nieuwe huis zit er inmiddels op. En ik kan zeggen dat ik hier al prima mijn plekje heb gevonden. Dit komt omdat ik nog steeds dichtbij alles zit maar ook omdat ik hier hele lieve huisgenoten heb, die ik sowieso al kende, maar die mij gelijk overal bij betrekken en mij thuis laten voelen. Dat maakt het opnieuw settelen een stuk gemakkelijker.
Daarom, dinsdags was ik vrij. Laura en Jolinde hadden een korte dag en namen mij tussen de middag mee om samen te lunchen bij Spacecafe. Daarna zijn we met z’n drieën gaan shoppen op Mainstreet. Iedereen moet nog wel souvenirtjes kopen voor het thuisfront… ik denk dat ik inmiddels al meer dan tien keer langs al die winkeltjes ben gelopen maar heb nogsteeds bijna niks gekocht. Ja souvenirs meenemen is makkelijker gezegd dan gedaan! Het was erg gezellig met Laura en Jolinde. Aan het eind van de middag maakte de zon plaats voor een dreigende, donkere lucht. Langzaamaan woei er een harde wind door Mainstreet en werd de stad bedenk met een grote grijze wolk. We besloten om snel een boda naar huis te pakken, lekker met z’n drieën op de Boda! #voordelig. En jawel, toen we thuiskwamen begon het te storten, net op tijd!

De bui was gelukkig kort maar krachtig. In de avond stond er nog iets heel leuks op mij te wachten namelijk.... Een verrassing uit Nederland! Ik kreeg een berichtje dat twee meisjes uit mijn SvDiemen voetbalteam ook in Uganda waren! Hun vader komt uit Uganda en zij waren hier met hun hele gezin voor een familie bijeenkomst. Dus zo doende had ik contact met hun moeder en wilde zij wel een dagje naar Jinja komen! Nou super leuk! Rond 17:00 spraken wij af bij een restaurantje op Mainstreet, en jawel, daar waren ze, mijn toppertjes! Maxine en Ella! Ella is 6 jaar (als ik het goed heb) en Maxine 9 jaar, vorig jaar zaten ze bij elkaar in ons Meisjes F topteam! En dit jaar is Maxine bij de selectie van de jongens gaan spelen en zit Ella nog in de meisjes F. Twee echte toppers dus. Daarom vond ik het zo leuk om ze hier te zien! Uiteraard moest er naast gegeten en gedronken ook een balletje getrapt worden. Dus jahoor, daar gingen we, panna knock-out op een mini pleintje aan Mainstreet in Jinja! We had dat gedacht dat we dat ooit nog op die plek zouden doen. Net als de regenbui was de meeting kort maar krachtig... zij moesten s'avonds nog helemaal terug reizen naar Kampala. Ik vond het super leuk dat ze speciaal voor mij naar Jinja gekomen waren, nog thanks daarvoor! Jeej!

Je begrijpt wel dat dit een super leuke dag was en ik dan ook heerlijk heb geslapen die avond. Ik slaap trouwens goed in mijn nieuwe bed. Nu ik een tweepersoonsbed heb pas ik er eindelijk helemaal in haha. Ik word alleen elke ochtend om 05:30 gewekt. Eerst gaat de Moskee af en hoor je 5 minuten lang een mannenstem die door een megafoon iedereen oproept om te komen bidden. Vervolgens, tussen 05:30 en 06:00 lopen er mannetjes voor het huis te marcheren. Terwijl zij driftig marcheren loopt voorop de commandant die allemaal bevelen roept. Het is net een soort liedje… ik heb de melodie in m’n hoofd maar niet de tekst, dus beter dan dit kan ik het ook niet uitleggen haha. Maargoed, als de mannen weer de hoek om zijn gaat om 06:00 nogmaals de Moskee af , geen idee wat ze dan zeggen maar het klinkt in elk geval heel hard. Zo hard dat ik dus iedere dag hierdoor gewekt word. Ik hoop dat er nog een moment komt dat ik aan deze geluiden wen en er doorheen slaap… duim voor me ;-) 

Woensdags moest ik naar stage en moest ik weer even opnieuw in het ritme komen. Bij Bikeventures stonden er aan het eind van de straat altijd vaste Boda’s op ons te wachten die, zodra wij de hoek om kwamen direct naar ons te raceden. Letterlijk racen want ze deden altijd een wedstrijd wie als eerste bij ons was. In het Busoga house waar ik nu woon moet je eerst een stukje lopen. Ons huis staat aan een doodlopende weg dus pas wanneer je deze uit bent komen er Boda’s  

te voorschijn. Het is niet erg om eerst een stukje te lopen maar ik moest weer even opnieuw timen. Hoelang doe ik er over van hier naar stage. Daarom kwam ik vandaag dus te laat, maar dat is hier geen enkel probleem. Iedereen komt altijd voor alles te laat dus niemand kijkt er mee vanuit, gelukkig voor mij haha. Stage ging verder prima, het was gezellig met de kids. Zoals altijd. Op woensdag heb ik een korte dag, om 12:00 was ik klaar. Liselotte en Gemma gingen direct naar huis maar ik besloot om nog een Rolex te halen bij onze vriend Izack. Hij was blij mij te zien en liet mij zitten in zijn kraampje. Het is leuk als je in contact met mensen komt, zo creëer je een band en kom je weer op plekken waar je anders niet komt. Vervolgens ging ik naar huis, haalde mijn laptop en ging in de stad bij Deli’s zitten. De internetverbinding in Busoga house is niet zo sterk, whatsappen gaat nog, facetimen ook, maar een mail verzenden of andere sites open is niet mogelijk. Buiten de deur werken ging mij goed af, in Nederland zit ik ook vaak in de Coffee Company te werken dus het voelde een beetje als thuis. Het was een productieve middag, ik moest nog veel voorbereidingen doen voor het event dus dat kwam goed uit. Bovendien gaan wij hier op 4 December met zijn alle Sinterklaas vieren en ga ik voor iedereen gedichten schrijven!

Vrijdag's was ik vrij want er was geen X-Suba. Samen met Jolinde, Laura, Edith en Anouk zijn we naar het zwembad gegaan. River Nile Resort, een luxe hotel waar je als bezoeker ook gebruik kunt maken van het zwembad. Hier was ik nog niet eerder geweest. De locatie was prachtig, het was hoog gelegen dus je kunt uitkijken op een gedeelte van Jinja. We waren alle drie helemaal in de chill modus. Maar helaas was dit maar van korte duur... Want al na een uurtje hoorde we gerommel in de lucht. De dreigende wolken kwamen langzaam dichterbij. Maar vast besloten, en met goede moet, wilde wij koste wat het kost blijven liggen haha... eigenwijze muzungu's ! Gelukkig koelt het in Uganda nooit echt af dus de temperatuur was chill, alleen de zon verdween. We hebben het uiteindelijk nog wel lang volgehouden en zijn pas rond 3 uur daar weer weggegaan. Dat moest ook wel want om 4 uur had ik weer een meeting in town. Ik had met BBoy Universe afgesproken. Samen met hem zou ik flyers uitprinten voor het event. Universe is een super aardige jongen. Hij is ook de enige ugandees die ik ken die altijd op tijd komt haha, dus hij stond mij al op te wachten. Ik had zelf, met hulp van Johan en Anne, de flyer voor het event ontworpen. Ik was er zelf best trots op omdat het er best professioneel uitzag! Ook Universe vond hem erg mooi. Zij zijn niet gewend om hier met 'goede' programma's te werken. HIj zou namelijk eerst de flyer doen maar dat doet hij dan met het programma 'paint', lekker oldschool haha. Maar dan wordt het natuurlijk minder professioneel. Ik heb een goede indruk gemaakt met mijn flyer dus ! Het uitprinten ging soepeltjes. Ik had beloofd dat ik de flyers zou betalen dus dat was geen probleem. Na het uitprinten wilde hij nog met mij mee een armbandje kopen, die kun je hier overal kopen. Ik wilde namelijk eentje met mijn naam erop. Maar hij wist een tentje waar ik geen muzungu prijs hoefde te betalen. Niet dat die 10 cent mij veel uitmaken maar ik vond het wel heel lief van hem. Bij het armbanden mannetje zocht ik naar de kraaltjes met de letters van mijn naam erop en ter plekke werd mijn armbandje gemaakt. Maar Universe wilde er ook eentje. Ik dacht, nu zoekt hij zijn letters uit, maar nee, hij wilde ook eentje met 'LISA' erop. Ik denk dat ik fans heb ;-) haha. Beide waren we blij met de bandjes. Ik moest naar huis, het was mijn kookbeurt. Als een echte goede jongen begeleide Universe mij naar een boda en zorgde er voor dat ik ook hier niet een muzungu prijs hoefde te betalen. Waar ik normaal gesproken voor 2000 Shilling naar huis ga, kon ik nu opeens voor 1000, heel bizar. Oplichters! Ookal begrijp ik het wel, voor hun is het hun bron van inkomsten dus dan proberen ze gewoon zo veel mogelijk te vragen. Maar nu ik weet dat 1000 een normale prijs is ga ik wel proberen voortaan ook dat te betalen. Kan ik gelijk werken aan mijn afding-skills !